- ۰ نظر
- ۲۰ مهر ۹۳ ، ۲۳:۴۹
هر گناهی کادمی عمدا به عالم میکند...احتیاج است انکه اسبابش فراهم میکند...ورنه کی عمدا گناه اولاد ادم میکند...یاکه ازبهر خطا خودرا مصمم میکند...احتیاج است انکه زو طبع بشر رم میکند...شادی یکسله را یکروزه ماتم میکند....احتیاج است انکه قدر ادمی کم میکند...در برنامرد پشت مرد را خم میکند....ای که شیران را کنی روبه مزاج...احتیاج ای احتیاج ای احتیاج...
رفیقان دوستان ده ها گروهند...که هریک در مسیر امتحانند...گروهی صورتک برچهره دارند...به ظاهر دوست اما دشمانند...گروهی خیر و شر در فعلشان نیست...نه زحمت بخش ونه راحت رسانند...گروهی وقت حاجت پای بوسند... ولی هنگام خدمتها نهانند...گروهی دیده ناپاکنند.هشدار...نگاه خود بهر سوی میدوانند...یراین بی حرمتان ننگ جهان باد...که چون خوکند وبل بدتر زانند.. ولی یاران همدل از ره لطف بهر حالت که باشند مهربانند...رفیقان را درون جان نگه دار که ایشان پربهاتر از جهانند
نویسند را باید این چهار چیز ...دل ودست و وجدان و افکار تمییز....اگر انکه ناپاک شد این چهار.... زناپاکی صاحبش شک مدار قلم چون گرفتی دورئی مکن... غرض ورزی و کینه جویی مکن.... قلم گیر و همچون قلم راست باش...نه هرکس خیال کجت خواست باش قلم گر خلاف ره مردم است ...قلم نیست نیش دم کژدم است ... ...من تازه وبلاگ کار میکنم امیدوارم منو حمایت و راهنمایی کنید منتظر انتشار وبلاگی پرمحتوا باشید...